Edo is bij velen bekend van zijn aanwezigheid bij "optredens" van de Bartje Cie (compagnie) welke allerlei veteranen aangelegenheden met hun aanwezigheid aantrekkelijker maakt...
-
Wanneer ben je uitgezonden geweest, waarheen en als wat?
In 1995 (mrt-juli) ben ik met Dutchbat 3 B-cie naar Srebrenica uitgezonden geweest, als infanterist/antitankschutter/.50 boordschutter.
-
Is er iemand die er (positief) uitsprong tijdens je uitzending? (aan wie heb je goede herinneringen?)
Aan diverse maatjes die mij, toen ik stuk zat na 2,5 maanden op een een OP, steunden waardoor ik toch redelijk mezelf staande kon houden....
-
Heb je verlof gehad en zo ja, waar ben je heen geweest (thuis/vakantieoord)?
Ja, ik ben in maart 3 weekjes thuis geweest en in die weekjes heb ik een lang weekend Parijs gedaan met mijn toenmalige vriendin.... markant detail is dat ik bij de laatste lichting verlofgangers zat die mocht terugkeren van Servië.... na mij gingen ze wel weg maar mochten niet terug de enclave in.
-
Wat voor werk doe je nu?
Ik werk als burger bij Defensie als Commandant Interventie team 13
-
Waar ben je het meest trots op?
De grote groep vrienden/maatjes enz. die ik om me heen heb staan... die voor elkaar door dik en dun gaan... dat vind ik zo gaaf
-
Als je een dag zou kunnen ruilen met iemand, wie zou dat zijn en waarom?
Eigenlijk niemand.... ondanks problemen in mijn leven ben ik erg blij met wie ik ben en zou niet willen ruilen ook al is het maar 1 dag
-
Waar word jij blij van?
Zomerochtend lekker op tuinterras een full Englisch Breakfast verorberen mmmmmm
-
Wat geeft je het meest voldoening?
Op het moment dat iemand steun nodig heeft dat te kunnen geven en iemand vanuit zijn dal op te zien klimmen tot raket hoogte... dat is zo mooi om mee te maken...
-
Wie wil jij dat er gevraagd wordt voor dit interview?
Maikel Verwoerd
-
De foto en zijn verhaal
Dit ben ik op OP Charlie in de enclave Srebrenica waar ik dus van ongeveer 30 maart t/m 1 juli gezeten heb. Omdat we toen al zo'n slechte bezetting hadden dat ik als Dragon-schutter niet na een maand afgelost kon worden (wat normaal was), heb ik er dus ongeveer 3 maanden gezeten.
Ooit deze foto genomen om zo voor altijd en eeuwig een herinnering te hebben aan deze tijd... een tijd van intens mooie momenten maar ook gespannen momenten. Toen nooit kunnen vermoeden dat met of zonder deze foto deze periode eigenlijk meer een deel van mijn leven heeft bepaald nadien in goede en slechte zaken.... en ik eigenlijk de foto niet nodig heb om mij deze tijd te herinneren.